üze –

vt

odiar.

Üzeniewiyiñ! ‘Los odio!’
Feychi zugu mew pu zomo rume üzekeeyew ka llazkütukeeyew ñi femgen mew. ‘Por este motivo, las mujeres le tienen odio y se enojan por la mala costumbre que tiene.’ [MPZL]

---

iney	indicativo	condicional	imperativo
iñche	üzen	üzeli	üzechi
eymi	üzeymi	üzelmi	üzege
fey	üzey	üzele	üzepe
iñchiw	üzeyu	üzeliyu	üzeyu
eymu	üzeymu	üzelmu	üzemu
feyegu	üzeygu	üzele egu	üzepe egu
iñchiñ	üzeiñ	üzeliyiñ	üzeiñ
eymün	üzeymün	üzelmün	üzemün
feyegün	üzeygün	üzele egün	üzepe egün