tüfa ta M, verbo |

müntu –

vt

quitar. ~muntu-

iney indicativo condicional imperativo
iñche müntun müntuli müntuchi
eymi müntuymi müntulmi müntuge
fey müntuy müntule müntupe
iñchiw müntuyu müntuliyu müntuyu
eymu müntuymu müntulmu müntumu
feyegu müntuygu müntule egu müntupe egu
iñchiñ müntuiñ müntuliyiñ müntuiñ
eymün müntuymün müntulmün müntumün
feyegün müntuygün müntule egün müntupe egün