vi
apurarse, apresurarse.
Matukelge. ‘Apúrate.’ [MPZL]
| iney | indicativo | condicional | imperativo |
|---|---|---|---|
| iñche | matukelün | matukel-li | matukelchi |
| eymi | matukelimi | matukelülmi | matukelge |
| fey | matukeli | matukel-le | matukelpe |
| iñchiw | matukeliyu | matukel-liyu | matukelyu |
| eymu | matukelimu | matukelülmu | matukelmu |
| feyegu | matukeligu | matukel-le egu | matukelpe egu |
| iñchiñ | matukeliyiñ | matukel-liyiñ | matukeliñ |
| eymün | matukelimün | matukelülmün | matukelmün |
| feyegün | matukeligün | matukel-le egün | matukelpe egün |
Gütxamkan