af –

vi

concluirse, acabarse.

Afkelay ta küzaw. ‘El trabajo no se termina.’

---

iney	indicativo	condicional	imperativo
iñche	afün	afli	afchi
eymi	afimi	afülmi	afge
fey	afi	afle	afpe
iñchiw	afiyu	afliyu	afyu
eymu	afimu	afülmu	afmu
feyegu	afigu	afle egu	afpe egu
iñchiñ	afiyiñ	afliyiñ	afiñ
eymün	afimün	afülmün	afmün
feyegün	afigün	afle egün	afpe egün